Choroby psychiczne – CHAD – depresja – mania

Jednym z najbardziej znanych narzędzi psychologicznych jest test plam atramentowych Rorschacha. Badany patrzy na 10 obrazów przypominających plamy atramentowe jeden po drugim i opisuje co widzi. U podstaw tego testu leży idea, że pewne aspekty osobowości są eksponowane poprzez sposób w jaki dana osoba interpretuje obrazy, co pozwala diagnozować różne zaburzenia psychiczne. Jednakże czy te plamy mówią o wszystkim? Psychological Science in the Public Interest, magazyn Stowarzyszenia Nauk Psychologicznych, opublikował wyczerpujący przegląd wszystkich danych dotyczących testu Rorschacha (i innych podobnych ‘rzutowych’ testów) w 2000r. Takie meta-analizy są wielkimi przedsięwzięciami, zatem chociaż ten raport jest sprzed kilku lat, jest ostatnią ważną opinią na temat Rorschacha. Według autorów, Scott’a O. Lilienfeld’a z Emory University, James’a M. Wood’a z University of Texas w El Paso i Howard’a N. Garb’a z University of Pittsburgh, test Rorschacha może nie być najlepszym narzędziem diagnostycznym i stosujący go powinni być ostrożni w sposobie stosowania tej techniki i interpretowania jej rezultatów.

Test Rorschacha, test plam atramentowych został opracowany w latach 20. XX w., ale budził kontrowersje przez następne trzydzieści lat (krytycy twierdzili, że nie zawsze był podawany w sposób standaryzowany i brakowało dowodów na jego skuteczność) Test Rorschacha został ponownie przywołany w latach 70. ubiegłego wieku publikacją Johna Exnera – Comprehensive System (CS), który podawał w szczegółach standardy i normy dla analizy wyników. Publikacja CS dostarczyła konkretną, naukową podstawę dla testu Rorschacha, który zaczął być szeroko stosowany w środowisku medycznym i kryminalistyce.

Zwolennicy CS twierdzą, że jest to również bogata informacja dla dzieci i dorosłych, niekoniecznie pacjentów. Jednakże krytycy tego systemu argumentują, że normy ustanowione przez CS są nieaktualne i bazują na małych próbach. Co więcej, normy CS nie reprezentują populacji i właściwie klasyfikują część zdrowych jako osoby z tendencjami patologicznymi. Wiele badań szukających odpowiedzi na pytanie jak wiarygodna jest punktacja stosowana w CS pokazało na wielu doświadczeniach, że dwie osoby przeprowadzające ten sam test mogą oceniać bardzo różnie. Autorzy zauważają, że wszelkie niezgodności w ocenie badania mogą mieć bardzo poważne konsekwencje, jeśli test jest stosowany do osiągnięcia ważnych medycznych lub prawnych zaleceń.

Ponadto, niektóre badania sugerują, że może istnieć związek między cechami kulturowymi a wynikami badań CS. Badania pokazały, że Czarni, Latynosi i rdzenni Amerykanie inaczej oceniali liczbę zmiennych w CS w stosunku do białych Amerykanów. Autorzy wskazują, że podobne różnice odnotowano w punktacji CS w krajach Ameryki Środkowej i Południowej jak również w kilku krajach europejskich. Te doniesienia sugerują, że dane CS uzyskane z różnych grup rasowych i kulturowych powinny być interpretowane ze szczególną ostrożnością.

Autorzy przyznają, że nie wszystkie wiadomości dotyczące Testu Rorschacha są złe. Są dowody na to, że to narzędzie może być użyteczny w identyfikacji pacjentów ze schizofrenią, chorobą afektywną dwubiegunową (CHAD) oraz z pogranicznym zaburzeniem osobowości (BPD). Wskazują jednak, że test Rorschacha nie ma związku z zaburzeniami depresyjnymi, społecznymi i z zaburzeniami stresu pourazowego.

Ogólnie rzecz biorąc, autorzy sugerują, że w związku z niezgodnościami literaturowymi testu atramentowego Rorschacha i innych powiązanych narzędzi psychologicznych, powinno się stosować bardzo selektywnie te techniki oceny i wykorzystywać je w sposób, który ma silne empiryczne podstawy. „Gdy tylko to możliwe”, stwierdzają autorzy, „opinie sądowe i medyczne powinny być oparte na bardziej niezawodnych technikach oceny, takich jak strukturalne wywiady psychiatryczne i dobrze sporządzone własne raporty”.

Źródło:

Barbara Isanski

Association for Psychological Science

Oryginał:

medicalnewstoday.com