Rozwiązanie tajemnicy utraty masy kostnej
Naukowcy donoszą, że możliwym wytłumaczeniem utraty masy kostnej jest długotrwałe stosowanie leku szeroko stosowanego do leczenie epilepsji, 
choroby afektywnej dwubiegunowej i innych chorób psychicznych. Lek o którym mowa – walproinian, ogranicza powstawanie dwóch białek kluczowych dla powstawania kości. Wyniki badań ukazały się w comiesięcznym wydaniu Journal of Proteome Research.
Glenn Morris wraz z zespołem podkreślają, że stosowanie walproinianu, który został wprowadzony 40 lat temu jako lek zapobiegający napadom padaczki, zostało upowszechnione. Walproinian jest obecnie przepisywany na zaburzenia nastroju, migrenowe bóle głowy i zanik mięśni kręgosłupa (SMA), rzadką genetyczną chorobę powodującą utratę kontroli nad mięśniami i poruszaniem się. Wielu pacjentów cierpiących na SMA ma słabe kości wynikające z samego ich schorzenia, a sytuację pogarsza dodatkowo stosowanie walproinianu. Lekarze wiedzieli o ubocznym efekcie utraty masy kostnej, ale do tej pory nie było molekularnego wyjaśnienia.
W celu wyjaśnienia efektu osłabienia kości, naukowcy zbadali wpływ walproinianu na ponad 1 000 białek w komórkach pacjentów z zanikiem mięśni kręgosłupa. Okazało się, że walproinian ogranicza o 60% produkcję kolagenu, kluczowego białka nadającego kościom wytrzymałość. Lek obniża również o 28% poziom osteonektyny, która wiąże wapń i pomaga utrzymać masę kostną.
Źródło:
http://www.medicalnewstoday.com/articles/196848.php
